PPA: Niech będzie Pogodno! Zawsze!



Są takie gale Przeglądu Piosenki Aktorskiej, które zapamiętuje się na bardzo, bardzo długo. „Niech będzie Pogodno” w reżyserii Marcina Libera jest taką Galą. Zostaje w głowie, sercu, w ciele wciąż, po wczorajszym wieczorze, skłonnym do tańca.

Marcin Liber to twórca ze wszech miar wyjątkowy. Wspaniały reżyser i wyjątkowo występujący na scenie w przemierze „Marat/Sade” we Wrocławskim Teatrze Współczesnym. Reżyser fantastycznej „Planety małp” w Teatrze Polskim w podziemiu, „Motyla” dla dzieci we Wrocławskim Teatrze Lalek... ale dość, biegnę do Gali.

Jakie to było dobre, jakie energetyczne i naprawdę pogodne, choć – oczywiście – pełne refleksji. Nie darmo klauni na scenie przynieśli połączenie wesołości i zadumy.
Na widowni kiwali się w fotelach, by radośnie wstać do tańca, ludzie w różnym wieku. I ci, którzy Pogodna słuchali, i ci, którzy nie słuchali, a spodobało im się galowo.
Kiedy Jacek Szymkiewicz – Budyń – będący jedną z najoryginalniejszych postaci w polskiej muzyce rozrywkowej, zmarł w kwietniu zeszłego roku, PPA postanowiło, by jego piosenki zostały. I zostały we wspaniałej formie.
Od szarej, „zwyczajnej” scenografii Mirka Kaczmarka, odbijały barwne, sugestywne kostiumy solistów, zaprojektowane przez tego artystę – twórczego i pełnego wyobraźni, świetnie łączące się z kostiumami chóru i muzyków Grzegorza Więckowskiego.
Marcin Liber skorzystał też z literatury, obficie cytując „Imię róży” Umberto Eco, „Czerwone nosy” Petera Barnesa („Będziemy śpiewać, tańczyć, opowiadać dykteryjki, aż wokół nas ludzie będą wybuchali śmiechem, a w swoim raju święci przerwą też swoje hosanny i też wybuchną śmiechem”) i innych. Cytaty, wyświetlane na ekranach, porządkowały radość i nasze myślenie.
„a panowie pokazują Peace and Safe, pokazują Peace and Safe, więc chyba o to chodzi” – śpiewał Bartosz Porczyk w „3 chłopców”.
Świetnie publiczność przyjęła słowa „Pani w obuwniczym miała taki ruch, że aż się jej buty rozeszły”.
Ralph Kaminski był wspaniały w swojej interpretacji „Sokiści chcą miłości”, a Cezi Studniak wyrazisty, kiedy śpiewał „Pogan”.



Porwała zachwyconą publikę Emose Katarzyna Uhunmwangho – jej mocny, głęboki głos i osobowość sceniczna w połączeniu z „Właścicielką” to było to!
Przyciągnął „Magnes” (Klaudia Waszak i Piotr „Bajzel” Piasecki), świetna była Katarzyna Pietruska w „Virtualnym papu”, Tomasz Leszczyński w „Szrapnelu”, zachwyciła Marta Malikowska w „Kasitet romans”.
Trafnie wybrane z bogatego zestawu piosenki Pogodna i fakt, że nie było tu ani jednej niepotrzebnej nuty, ani jednego zbędnego ruchu (brawo dla artystów i choreografek, czyli Hashimotowiksy – Pauliny Jaksim oraz Katarzyny Kulmińskiej), stawiają tegoroczną Galę bardzo wysoko w rankingu.
Nie znalazło się nic niepotrzebnego, a całość – tylko półtorej godziny – była niczym miód na znękane rzeczywistością serca.
Gala rozwaliła system, nie zapomnę jej. To uśmiech i śmiech (są we Wrocławiu miejsca, gdzie praktykuje się jogę śmiechu, poza sceną także) pomogą nam przeżyć. Choć wszystko ma swój koniec, o czym też pamiętali twórcy Gali. Niech będzie Pogodno!
Małgorzata Matuszewska
Fot. Łukasz Giza/Przegląd Piosenki Aktorskiej
Gala 43. Przeglądu Piosenki Aktorskiej „Niech będzie Pogodno” w Teatrze Polskim.
Wystąpili: Jacek Beler, Rafał Derkacz, Ralph Kaminski, Tomasz Leszczyński, Marta Malikowska, Katarzyna Pietruska, Bartosz Porczyk, Albert Pyśk, Cezary Studniak, Helena Sujecka, Emose Katarzyna Uhunmwangho, Klaudia Waszak.
Chór Studium Musicalowego Capitol: Zofia Banasik, Natalia Banaś, Anna Boratyńska, Julia Czarnota, Magdalena Gurzyńska, Julia Kirklewska, Anastasiia Kohut, Helena Kosecka, Wiktoria Łukowicz, Patrycja Spendowska, Joanna Szczecińska, Julia Wrona, Krzysztof Gogoj, Artur Leżoń.
Muzycy: Michał „Hałdy” Pfeif (gitara basowa), Jarosław „Dżekson” Kozłowski (perkusja), Paweł „Model” Osicki (perkusja), Antoni „Ziut” Gralak (trąbka), Dariusz „Spyra” Sprawka (puzon), Marcin „Dzidzia” Zabrocki (instrumenty klawiszowe, saksofon), Marcin Bors (gitara), Leszek „Fochmann” Golis (gitara), Piotr „Bajzel” Piasecki (gitara).

Komentarze

Popularne posty z tego bloga

Czy dla Ciebie to jest OK? Nie, nie jest OK

44. Przegląd Piosenki Aktorskiej: od zachwytów po owacje