Już jest! 41. Przegląd Piosenki Aktorskiej... pamiętamy o ogrodach

Cezary Studniak kreatywnie prowadzi odwołany PPA

Istnieje tylko (i aż!) w formie Telewizji Wirusowej, ale Cezary Studniak – dyrektor artystyczny imprezy – otworzył ją ze swadą, elegancją i zrozumieniem potrzeb publiczności.
Nie na wszystkie nasze potrzeby da się odpowiedzieć. A przecież one wcale się nie zmieniły. To między innymi: akceptacja inności, inności nie oznaczającej braku zagrożenia. Nie będzie jednak serdecznego przytulania, którego chciał dla nas Cezary Studniak. Przynajmniej realnego, bo przecież jest to wirtualne.
Wróciliśmy do korzeni PPA, tych najstarszych, kiedy Konrad Imiela, dyrektor naczelny i artysty, zaśpiewał „Pamiętajcie o ogrodach” Jonasza Kofty z muzyką Jana Pietrzaka. I tych młodszych podstaw, bodaj z 2005 roku, z przypomnianej z archiwalnego nagrania piosenki „Hambrryda” Formacji Chłopięcej Legitymacje. I tak Sambor Dudziński, czyli jedna trzecia „Legitymacji”, znalazł się na tegorocznym PPA, choć nie miał tego w planach.
W Telewizji Wirusowej oglądamy to, czego nie ma, a co miało się znaleźć na odwołanym Przeglądzie. 
"Inni ludzie" – tej sceny w Telewizji Wirusowej nie obejrzymy
 Był świetny song ze spektaklu „Inni ludzie” TR Warszawa, nakręcony specjalnie dla PPA. Miło było zobaczyć Marcina Czarnika, śpiewającego „Przejebany dzień”, razem z Tomaszem Tyndykiem, Natalią Kalitą, Rafałem Maćkowiakiem, Marią Maj, Aleksandrą Popławską, Agnieszką Zulewską. 
"Przybysz" zagościł na PPA, choć w minimalistycznej formie
– To historia człowieka, który musiał pozostawić swoją rodzinę, by uciekać z kraju, w którym było mu źle. Świat, który przybysz zastaje, jest pełen magicznych urządzeń, nierealistycznie wyglądającego miasta. I tam przybysz próbuje się odnaleźć, stworzyć jakiś dom, znaleźć pracę, ściągnąć swoich bliskich – opowiadał o spektaklu „Przybysz” Teatru Collegium Nobilium Wojciech Kościelniak. Opisany przez reżysera świat z magicznymi urządzeniami i nierealną wizją miasta aż za dokładnie przypomina codzienność.
Wyjątkowa szkoda, że nie zobaczyliśmy całości, bo w urywkach widać energię młodych twórców (przedstawienie zostało zrealizowane jako dyplomowe studentów Aktorstwo Teatru Muzycznego warszawskiej Akademii Teatralnej).
Co prawda trochę nie na dzisiejsze czasy były splecione ręce artystów spotkania Impokracja & Capitol: Mów coś, śpiewaj! Ale nic to. Artyści zaśpiewali zabawną piosenkę.
A „co się nie wydarzy w klubie”? Zaprasza do niego (oczywiście wirtualnie) Michał Litwiniec. Strzałem w dziesiątkę były słowa Filipa Surowiaka. Nie tylko przypomniał, żeby myć ręce, ale powiedział, by myć też klawiatury. A o tym naprawdę trzeba pamiętać nie tylko podczas tegorocznego, odwołanego, 41. Przeglądu Piosenki Aktorskiej. 
W sobotę o godzinie 19 następny odcinek. 
Super, że  można oglądać w dowolnie wybranej chwili
TELEWIZJA WIRUSOWA, ODCINEK 1. 
Małgorzata Matuszewska
Fot. materiały PPA, Andrzej Wencel
#zostańwdomu #niewychodźzteatru

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

Wstęp do miłości wstępem do śmierci? Nie musi tak być

Obraz
Kochają się i wyruszają w podróż. Na początku nic nie wskazuje na to, że to podróż do śmierci. Poruszająca, bardzo ważna społecznie jest najnowsza premiera Teatru Muzycznego Capitol. „Gry wstępne”, oparte na doskonałym tekście są mocne i wyraziste. Scenariusz został oparty na prawdziwej historii Gabby Petito i jej chłopaka Briana Laundriego, którzy w 2021 roku wyruszyli w wymarzoną podróż po Stanach Zjednoczonych, odwiedzając najpiękniejsze parki narodowe. Dziewczyna dbała o relacje w mediach społecznościowych. I tak pokazywana historia miłości, ze zdjęciami krajobrazów w tle, przyciągała wielu obserwatorów. Czyż nie tak wygląda idealne życie młodych i zakochanych ludzi? Wyglądało, aż blogerka zaginęła, a potem zniknął jej chłopak i wszystko skończyło się tragicznie. W spektaklu Patty (gościnnie występująca Paulina Walendziak – na zdjęciu – jest znakomita, gra z nerwem i przyciąga uwagę) naprawdę stara się, by Brad (Rafał Derkacz jest bardzo dobry), czuł się szczęśliwy. Właściwie jest ...
Czytaj więcej

Mistrzostwo na dwie bure postaci i nienarzucający się głos

Obraz
Jak w teatrze dla najmłodszych realizować lub choćby zbliżyć się do bardzo poważnej koncepcji Jerzego Grotowskiego „ku teatrowi ubogiemu”? Bardzo pięknie zrobili to twórcy przedstawienia „Kulawa Kaczka i ślepa Kura”, przeznaczonego dla dzieci w wieku 5+. Trudno wymagać, żeby – jak wymaga tego koncepcja – nie było podziału na przestrzenie: sceniczną i widownię, ale Scena Kameralna została rzeczywiście pozbawiona wszystkiego, co zbędne. Twórcy słusznie zdali się na własną kreatywność i pracę oraz na wyobraźnię dzieci. Ta ostatnia nie ma przecież granic, nie potrzebuje nieskończonej ilości pozłoty, jaskrawych kolorów, setek rekwizytów, tylko twórczego wsparcia dorosłych. Oczywiście, nie mam nic przeciwko wielkim i barwnym przedstawieniom, ale bardzo cenię te małe i bure. Bo w burości kryje się wiele szczegółów i barw. Na scenie przyciągają uwagę: kulawa Kaczka (Marta Kwiek), ślepa Kura (Anna Makowska-Kowalczyk) i pozbawione zbędnych ozdobników drzewo. Kaczki i Kury nie odziano w pióra, t...
Czytaj więcej

Starość jest taka piękna!

Obraz
„Lepiej się starzeć, niż młodnieć” – stwierdził Filip Zawada, autor „Kolejności fal”, trzeciej ze sztuk nagrodzonych w V Konkursie Dramaturgicznym STREFY KONTAKTU, organizowanego przez Wrocławski Teatr Współczesny. Zgodziłabym się z tym zdaniem, gdyby starość nie prowadziła nieuchronnie do śmierci. W spektaklu Darii Kopiec to starość jest najintensywniejsza, najbarwniejsza, piękna, pełna siły i wyrazu. To niewątpliwie zasługa Ziny Kerste, a przede wszystkim Macieja Tomaszewskiego, będącego najwyraźniej u wciąż rosnącego szczytu aktorskich możliwości. W spektaklu trzy pary: Dominika Probachta i Tomasz Taranta, Jolanta Solarz-Szwed i Rafał Cieluch oraz wspomniani Zina Kerste i Maciej Tomaszewski, pokazują etapy życia i międzyludzkich relacji jednego małżeństwa. Bohaterowie konfrontują swoje młodzieńcze nadzieje z doświadczeniem wspólnego życia. I to, co było odkrywcze i świeże na samym początku znajomości, zdaje się mocno przytłumione w wieku średnim obojga, a spełnione lub mniej spełnio...
Czytaj więcej