Dawne nie minęło! Gale Przeglądu Piosenki Aktorskiej ONLINE

„...rewolucyjna!”
Przegląd Piosenki Aktorskiej uwalnia online koncerty galowe z lat 2010 i 2016. Można obejrzeć „...rewolucyjną!” Agaty Dudy-Gracz i „Budorigum” Formacji Chłopięcej Legitymacje. 
Gala „...rewolucyjna!” w reżyserii Agaty Dudy-Gracz miała premierę podczas 31. PPA. Jak chciała reżyserka, Gala była „bardzo polska”. Wystąpili w niej m.in. Marta Stebnicka, Dorota Pomykała, Ewa Ziętek, Tomasz Kot, Wojciech Mecwaldowski, Mirosław Zbrojewicz. Agata Duda-Gracz obalała stare i tworzyła nowe, podobnie, jak zawsze robili to rewolucjoniści. Ta Gala bardzo zapadła mi w serce i, z ręką na sercu mogę zapewnić, że wciąż robi wrażenie.
Usłyszymy hymny wolności, a autorka wsparła muzykę wspaniałymi obrazami, wśród nich są: „Wolność prowadzącą lud na barykady”, dzieła Jerzego Dudy-Gracza opowiadającego o PRL, stanie wojennym,
ryciny z XIII-wiecznych modlitewników. Każdy z 17 utworów muzycznych ma swoją ikonografię. To bardzo gorzka historia ludzkości. 

„Budorigum...”

Ze wzruszeniem zajrzę do internetu, by obejrzeć „Budorigum, czyli amerykańscy naukowcy o polskim Wrocławiu”. Wyjątkowo, bo w roku Europejskiej Stolicy Kultury Gala otwierała, a nie zamykała PPA, w 2016 roku odbywający się po raz 37. Historię Wrocławia opowiadała Formacja Chłopięca Legitymacje: Konrad Imiela, Cezary Studniak i Sambor Dudziński. Chętnie przypomnę sobie, jak w języku staropolskim brzmi piosenka o mknących po szynach niebieskich tramwajach.
Na scenie znaleźli się m.in.: Bolesław Śmiały, Rafał Wojaczek, prof. Jan Miodek, kloszard wrocławski, znany dojrzalszym pokoleniom miasta – Jaś Pawie Oczko, a także Marit Bjoergen. Gwiazdami byli m.in.: Jan Peszek, Joanna Kołaczkowska, Janusz Radek, Justyna Szafran i Agnieszka Dygant.
Zostajemy w domach, więc znajdziemy czas na przypomnienie Gal. Od 26 marca do 2 kwietnia można oglądać „...rewolucyjną!”, a „Budorigum” od 28 marca do 4 kwietnia, na stronie 
Małgorzata Matuszewska
Fot. Maciej Kulczyński, Łukasz Giza/PPA
 

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

44. Przegląd Piosenki Aktorskiej: od zachwytów po owacje

Obraz
Śmiech, lęk i ból, refleksje o życiu, śmierci, miłości i innych najważniejszych sprawach – tegoroczny PPA był przeglądem naszego życia. A właściwie oglądem, oczywiście z perspektywy aktorskiej piosenki i jej interpretacji. Udanym! Dodam, że od kilku dni po mieście jeździ tramwaj im. Romana Kołakowskiego. Oczywiście, nie mogłam obejrzeć wszystkich koncertów, spektakli i być na wszystkich wydarzeniach. Większość była doskonała. Wyjątkowy konkurs Sercem PPA jest Konkurs Aktorskiej Interpretacji Piosenki. W tym roku naprawdę podziwialiśmy wszystkich dwadzieścioro artystów, którzy dostali się do drugiego etapu KAIP. Nikt nie zawiódł oczekiwań, a wybór laureatów spośród finałowej dziesiątki musiał być dla wszystkich jurorów wyzwaniem. Oglądaliśmy i słuchaliśmy wyrazistych osobowości, interpretujących piosenki i rzeczywistość, z ogromnym talentem i w wypracowanych formach. Nic dziwnego, że Tukana Dziennikarzy zdobyła migająca Dominika Kozłowska, której interpretacja była doskonała. Nic dziwne
Czytaj więcej

Czy dla Ciebie to jest OK? Nie, nie jest OK

Obraz
Nigdy nie czułam tak piekielnej bezradności, pisząc o teatrze. Z powodu poczucia, że kiedy siedzę na wygodnym krześle i oglądam spektakl, bardzo blisko, w tej wojnie ktoś ginie. Jakuba Skrzywanka – reżysera, Teatr Polski w podziemiu, Wrocławski Teatr Pantomimy z serca podziwiam. Z całego serca! Za to, że odważnie i uważnie, precyzyjnie, nawet gubiąc się po drodze, mierzą się z tym, co najbardziej aktualne. Za to, że mierzą sami siebie i nas z najtrudniejszymi pytaniami w dzisiejszym świecie. Bo po to jest teatr. Oglądając prolog i kolejne rekonstrukcje wydarzeń w Ukrainie, pomyślałam, że to trochę tak, jakby w obozie koncentracyjnym ginęli ludzie, a w czasie rzeczywistym gdzieś na świecie ktoś robił o tym spektakl. Ale dziś mamy inny świat. Inną wojnę. Inne możliwości reagowania. Inną wiedzę – wszystko jest inne, niż w czasach II wojny światowej. Ale! Poza śmiercią i cierpieniem, bo one wciąż są takie same. To spektakl do długiego myślenia o nim. I, być może, codziennie nowego i świe
Czytaj więcej

Gala 44. Przeglądu Piosenki Aktorskiej: Kto będzie krzyczał, jeśli nie artyści?

Obraz
Gala trochę za bardzo publicystyczna? Nie, bo kto, jeśli nie artyści, zauważa codziennie, nie tylko przy okazji wyborów, bolączki naszego świata? Jakub Skrzywanek nie pozwolił na wyłącznie lekką rozrywkę, kazał nam myśleć o czasie, w którym żyjemy i o sprawach, które bolą nie tylko wrocławian. Bardzo społeczna gala, poruszająca i tkwiąca w widzu, niczym cierń. Ale trochę uśmiechu też wywołuje. Pięknie się zaczyna, bo obrazem zaangażowanej Agnieszki – reżyserki/aktywistki, przypominającej tę z filmów Andrzeja Wajdy. Postać precyzyjnie wykreowała Anna Ilczuk, grająca razem z innymi aktorami warszawskiego Teatru Powszechnego. Agnieszka przygląda się światu i usiłuje nie poddać komercji, czyhającej na artystów. Przypominamy sobie (wciąż niedokończoną, bo sprawa toczy się w europejskich machinach), historię rumuńskich Romów i ich koczowiska przy ulicy Paprotnej, Romów szukających po prostu kawałka miejsca do życia i mieszkania. O konstytucyjnym prawie do mieszkania (rozumianym nieco kontr
Czytaj więcej