Święto Lasu? Tak. I 41. Przegląd Piosenki Aktorskiej


O tym, że Konkurs Aktorskiej Interpretacji Piosenki jest najważniejszą częścią Przeglądu, od zawsze przekonuję każdego, kogo mogę. Fanów PPA wcale nie trzeba przekonywać, bo wiedzą o tym sami.
II etap Konkursu miał się odbyć dziś, w drugim dniu festiwalu. Zobaczcie koniecznie, co wymyślili Cezary Studniak – dyrektor artystyczny PPA i Konrad Imiela z Rady Artystycznej PPA. Konrad Imiela opowiada o początkach nie tylko Konkursu, ale całego PPA!
Wirusowa Telewizja Festiwalowa nadała drugi odcinek (i można go oglądać przez cały czas).
PPA przypomina ważne dla nas dni. Sobotni Światowy Dzień Lasu uświetnia Ścibor Szpak. Zdradzę, że się zobowiązał: w prawdziwym, nie tylko wirtualnym świecie poprowadzi Konkurs i już się na to cieszy. Ale, żeby dowiedzieć się, skąd nadawał dla Telewizji, a także, w czyim stylu chciał pokazać się publiczności, zobaczcie sami.
Na razie zeszłoroczny laureat Grand Prix, Ralph Kaminski, wzrusza swoją piosenką. A tegoroczni (na razie tylko tymczasowo niedoszli) konkursowicze nagrali „Enjoy The Silence”.
Jak różnorodnie reaguje jury na różnorodność interpretacyjną wykonawców, dowiecie się od Justyny Szafran, nowej członkini Rady Artystycznej. I trochę zadumacie się nad zdecydowanie (w tym roku) depresyjną częścią ciała Filipa Surowiaka.
W niedzielę o godzinie 19 odcinek 3. A o godzinie 21 Helena Sujecka zaprosi na spotkanie z Wojciechem Kościelniakiem, w cyklu „Piosenki na chacie u Helenki” (na Instagramie).
I nie zapominajmy o OFF-ie! „Czekając na Otella” prezentuje teatrEKIPA
TU 
Dodam jeszcze, że ten piękny plakat Przeglądu, który się nie odbędzie, można kupić na stronie internetowej PPA.
Małgorzata Matuszewska
Fot. materiały festiwalu (plakat autorstwa Jacka Staniszewskiego)

Komentarze

Prześlij komentarz

Popularne posty z tego bloga

44. Przegląd Piosenki Aktorskiej: od zachwytów po owacje

Obraz
Śmiech, lęk i ból, refleksje o życiu, śmierci, miłości i innych najważniejszych sprawach – tegoroczny PPA był przeglądem naszego życia. A właściwie oglądem, oczywiście z perspektywy aktorskiej piosenki i jej interpretacji. Udanym! Dodam, że od kilku dni po mieście jeździ tramwaj im. Romana Kołakowskiego. Oczywiście, nie mogłam obejrzeć wszystkich koncertów, spektakli i być na wszystkich wydarzeniach. Większość była doskonała. Wyjątkowy konkurs Sercem PPA jest Konkurs Aktorskiej Interpretacji Piosenki. W tym roku naprawdę podziwialiśmy wszystkich dwadzieścioro artystów, którzy dostali się do drugiego etapu KAIP. Nikt nie zawiódł oczekiwań, a wybór laureatów spośród finałowej dziesiątki musiał być dla wszystkich jurorów wyzwaniem. Oglądaliśmy i słuchaliśmy wyrazistych osobowości, interpretujących piosenki i rzeczywistość, z ogromnym talentem i w wypracowanych formach. Nic dziwnego, że Tukana Dziennikarzy zdobyła migająca Dominika Kozłowska, której interpretacja była doskonała. Nic dziwne
Czytaj więcej

Czy dla Ciebie to jest OK? Nie, nie jest OK

Obraz
Nigdy nie czułam tak piekielnej bezradności, pisząc o teatrze. Z powodu poczucia, że kiedy siedzę na wygodnym krześle i oglądam spektakl, bardzo blisko, w tej wojnie ktoś ginie. Jakuba Skrzywanka – reżysera, Teatr Polski w podziemiu, Wrocławski Teatr Pantomimy z serca podziwiam. Z całego serca! Za to, że odważnie i uważnie, precyzyjnie, nawet gubiąc się po drodze, mierzą się z tym, co najbardziej aktualne. Za to, że mierzą sami siebie i nas z najtrudniejszymi pytaniami w dzisiejszym świecie. Bo po to jest teatr. Oglądając prolog i kolejne rekonstrukcje wydarzeń w Ukrainie, pomyślałam, że to trochę tak, jakby w obozie koncentracyjnym ginęli ludzie, a w czasie rzeczywistym gdzieś na świecie ktoś robił o tym spektakl. Ale dziś mamy inny świat. Inną wojnę. Inne możliwości reagowania. Inną wiedzę – wszystko jest inne, niż w czasach II wojny światowej. Ale! Poza śmiercią i cierpieniem, bo one wciąż są takie same. To spektakl do długiego myślenia o nim. I, być może, codziennie nowego i świe
Czytaj więcej

Gala 44. Przeglądu Piosenki Aktorskiej: Kto będzie krzyczał, jeśli nie artyści?

Obraz
Gala trochę za bardzo publicystyczna? Nie, bo kto, jeśli nie artyści, zauważa codziennie, nie tylko przy okazji wyborów, bolączki naszego świata? Jakub Skrzywanek nie pozwolił na wyłącznie lekką rozrywkę, kazał nam myśleć o czasie, w którym żyjemy i o sprawach, które bolą nie tylko wrocławian. Bardzo społeczna gala, poruszająca i tkwiąca w widzu, niczym cierń. Ale trochę uśmiechu też wywołuje. Pięknie się zaczyna, bo obrazem zaangażowanej Agnieszki – reżyserki/aktywistki, przypominającej tę z filmów Andrzeja Wajdy. Postać precyzyjnie wykreowała Anna Ilczuk, grająca razem z innymi aktorami warszawskiego Teatru Powszechnego. Agnieszka przygląda się światu i usiłuje nie poddać komercji, czyhającej na artystów. Przypominamy sobie (wciąż niedokończoną, bo sprawa toczy się w europejskich machinach), historię rumuńskich Romów i ich koczowiska przy ulicy Paprotnej, Romów szukających po prostu kawałka miejsca do życia i mieszkania. O konstytucyjnym prawie do mieszkania (rozumianym nieco kontr
Czytaj więcej